Volg je hart

Oei, groei.... zijn de ISBN-nummers bijna op? Natuurlijk niet, nog lange niet... 😂

Zo'n anderhalf jaar geleden moest ik in het kader van bij te bestellen ISBN-nummers terugdenken aan een gesprek dat ik ruim 30 jaar geleden als beginnend zelfstandig gevestigd advocaat voerde met een bankmedewerker in Den Haag-Centrum. Hij vertelde me hoe zwervers en andere lieden uit de goot werden afgewimpeld als ze om een bankrekening kwamen vragen: de bankrekeningnummers waren op. Het lukte mij gelukkig wel om een rekening te krijgen, laat ik dat toevoegen! Toen dacht ik ook terug aan - in mijn ogen - een van de betere sketches van Andre van Duin - voor de wat meer elitaire lezers onder ons: een oudere komiek met platte humor. Onderaan deze blog mijn eigen stukje, gebaseerd op twee types uit die betreffende sketch van twee zatte sloebers aan de toog. Maar eerst even een beeld over groei, aan de hand van ISBN-nummers. Groei van Uitgeverij Hartklopper.

We volgden in 2020 ons hart, een lijfspreuk die we regelmatig hardop uitspreken, en begonnen deze uitgeverij, al was het maar met en voor 1 titel, met het idee in het achterhoofd dat er nog wel eens een boek zou volgen... Dat had eenvoudiger gekund, maar zo is het gelopen. Wat er verder zou gaan gebeuren, daar hadden we nog geen idee van, het was een vrij spontane ingeving, met een leuke website als hobby, om af en toe wat aan te sleutelen. Toen ik desondanks 10 ISBN-nummers ineens wilde bestellen - omdat dat wel heel erg veel voordeliger was dan per stuk kopen - kreeg ik thuis bedenkingen te horen. Terecht, het had gekund dat ik 9 nummers lucht had gekocht, voor boeken die we nooit zouden uitgeven en dat ik daardoor een paar honderd euro zou hebben weggegooid. Het jaar erop gebruikten we 2 van die nummers. Niks noemenswaardigs eigenlijk, maar wiskundig of tenminste rekenkundig een groei van 100% :) En daarmee waren de overige 7 nummers eigenlijk gratis, zo rekende ik toen - en legde dat dus ook omstandig maar trots uit thuis... In 2022 hadden we 10 nummers nodig, mede doordat we hadden besloten ook e-books uit te geven en dus moesten er voor het eerst nummers worden bijbesteld. En net hebben we weer 10 nummers besteld en direct aangesproken. En als we de komende weken de titels in paperback en e-book voor het voorjaar 2024 gaan registreren, dan moeten we alweer 10 nummers bijbestellen. En daar hebben we niet voldoende aan voor de overige titels die we al gecontracteerd hebben... Dus dan bestellen we ons 5e rijtje van 10 nummers... Gaan we in dit tempo door met groeien? Je weet het nooit, maar de kans dat we bewust wat op het rempedaal trappen is groter. Tenzij... :) 

Het is nu dus een flink uit de hand gelopen hobby, wel nog steeds vooral een - heel tijdrovende - hobby. Maar we zijn in ieder geval niet bang dat de ISBN-nummers die we bijkopen niet nodig blijken, laat staan dat we op enig moment van mijnisbn.nl te horen krijgen dat ze op zijn :). En dat is maar goed ook, want we vinden het echt leuk om te doen en willen lekker hiermee bezig blijven. En zo blijven we voorlopig stappen zetten, met een leuk clubje goede schrijvers, een groep fijne deskundige vakmensen om ons heen en mogen we ons binnenkort verheugen op bijdragen van een groepje enthousiaste vrijwilligers. En dus blijven we plannetjes maken. Maar daarover later meer. 

Maar we blijven naar ons hart luisteren. O... over luisteren gesproken... Uh, oops... Wat schreef ik net? Later meer...

Tot later, of, als je toch nieuwsgierig bent, lees dan hieronder nog even door...

----

Aan de toog

 

‘Hee Jaap!’  

‘Kerel...'

‘Schenk Jaap eens in, Floris, doe maar een dubbele.’

‘Lang niet gezien. Schrijven zeker? Je was toch met een boek bezig?’

‘Ach wat heeft dat nog voor zin.’

‘O, zo’n schrijversblock? Zo noemen ze dat toch?’

‘Nee joh, het is gewoon zinloos. Alles wat ik doe gebeurt net te laat. Ik spring altijd op een trein die al voorbij is’.

‘He, sombermans, is het weer zover; glij je weer van de berg af?’

‘Ja wat wil je. Je kent m’n verhaal, dat zegt toch genoeg? Net zo lang twijfelen tot de kans voorbij is. En dan ga ik ervoor...’

‘Maar dat heeft toch niks met het schrijven van een boek te maken, kom op’.

‘Nee zeker...?! Nou, je weet hoe het me is vergaan. De spiraal liep naar de goot. Bankroet. Ging ik naar een andere bank voor een nieuwe rekening, als dakloze; je weet het, waren de bankrekeningnummers op. Nota bene! Dat overkwam mij weer’.

‘Man dat was afpoeieren, ze verdienen niks aan lui zoals jij en hebben geen zin in ellende. Ze schoven je weg’.

‘Kan wel wezen, maar ik heb een andere grote bank in de buurt toen geprobeerd. Zelfde verhaal. Dat kan dan toch geen smoes meer zijn. Doffe ellende’.

‘Enne? Dat was toen en rot. Ik snap jouw probleem van nu niet.’

‘Alles zit mij altijd tegen. Ineens blijkt iedereen te schrijven. Wat heeft het nog voor zin? Ik weet daarom nu al waar het naartoe gaat als ik mijn manuscript inzend. Ik durf er donder op te zeggen dat ik dan te horen krijg – als ik al iets verneem – dat de ISBN-nummers op zijn’.

‘Floris, schenk Jaap nog even een dubbele vriend in. Hij heeft een schrijversdipje’.

----

Aldert Schuil